|
|||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||
Z PERSPEKTYWY MINIONEGO CZASU… Moja praca zawodowa od samego początku kariery zawodowej była związana ze Szkołą Podstawową nr 3 w Szamotułach. Właśnie w tej szkole, po ukończeniu w 1982 r. Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, zacząłem pracować jako nauczyciel. W 1989 r. zostałem powołany na stanowisko zastępcy dyrektora szkoły. Po niespełna dwóch latach, po przejściu procedury konkursowej, objąłem stanowisko dyrektora szkoły, placówki z wielką tradycją, z którą do dnia dzisiejszego utożsamia się wielu ludzi. Objęcie obowiązków dyrektora w tamtym czasie związane było z pokonywaniem określonych trudności, wynikających z dokonującej się transformacji ustrojowej. W tym to właśnie czasie zaczęło obowiązywać nowe prawo oświatowe, wnoszące do pracy szkoły wiele istotnych zmian w zakresie nauczania, wychowania i opieki. Zaczęło współpracować ze sobą całe środowisko szkolne składające się z samorządu uczniowskiego, rady rodziców i rady pedagogicznej. Wspólnie zaczęto borykać się ze skutkami cięć budżetowych, które dotyczyły m.in.: nieprzyznania środków na remonty, likwidacji zajęć pozalekcyjnych, zmniejszenia ilości godzin w nauczaniu takich przedmiotów, jak : język polski, matematyka, likwidacja godziny wychowawczej i wiele innych. Do szkoły tymczasem zaczęło przybywać coraz więcej dzieci i wkrótce ich liczba wynosiła ponad 1200, stawiając ją na pierwszym miejscu w mieście i w gminie pod względem liczebności. Dzisiaj, z perspektywy minionego czasu, mile wspominam okres przejęcia szkolnictwa podstawowego przez samorząd lokalny. Z roku na rok poprawia się sytuacja finansowa szkoły, rozwiązywanie bieżących problemów stawało się łatwiejsze, a tym samym praca stawała się przyjemniejsza. Do szczególnie miłych wspomnień zaliczam moją współpracę z kadrą pedagogiczną i administracją szkoły, z przedstawicielami rodziców i uczniów, na których w trudnych chwilach można było liczyć, z którymi wspólnie przeżywałem sukcesy szkolne i niepowodzenia i dla których w tym czasie warto było być dyrektorem szkoły. Powyższe wspomnienia są małym epizodem w 50-letniej historii „dostojnej Jubilatki”. Gimnazjum i Liceum im. Ks. Piotra Skargi w Szamotułach, myślami wracam do pierwszej mojej pracy w Szkole Podstawowej nr 3, gdzie zdobywałem doświadczenie pedagogiczne i administracyjne, które pomaga mi realizować się w pracy z dziećmi, młodzieżą i ludźmi dorosłymi. Szkołę Podstawową nr 3 im. Adama Mickiewicza w Szamotułach nazywałem i będę nazywał „MOJĄ SZKOŁĄ”, a na następne „lecia” życzę Jej świetności, zachowania i kultywowania tradycji oraz powszechnej życzliwości od środowiska, dla którego istnieje. Roman Wiśniewski były dyrektor szkoły |
|||||||||||||||||||||||||||
